Εκτός από τις γνωστές και κύριες αιτίες Τροχαίων Ατυχημάτων στη χώρα μας, υπάρχουν και άλλες λιγότερο γνωστές…
Μια από αυτές είναι και η κατάσταση των ελαστικών του αυτοκινήτου, που όπως φαίνεται οι Έλληνες δεν αντικαθιστούν τακτικά όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της “Καθημερινής” (16/02/2018).
Η κατάσταση των ελαστικών του οχήματος, στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, αποτελεί μέρος του ελέγχου ρουτίνας από τις Αστυνομικές Αρχές όταν σταματούν ένα αυτοκίνητο για οποιαδήποτε αιτία και βέβαια σε περίπτωση ατυχήματος.
Στην Ελλάδα, συνήθως ο έλεγχος περιορίζεται στα “χαρτιά” του αυτοκινήτου (Άδεια, Δίπλωμα, Ασφάλεια ΚΤΕΟ) και τα υπόλοιπα αφήνονται στον εμπειρογνώμονα. Μια ακόμη σημαντική αιτία Τροχαίων είναι η χρήση κινητού κατά τη διάρκεια της οδήγησης, ενώ παραμένουν, ως κύριες αιτίες, η χρήση αλκοόλ, η επικίνδυνη οδήγηση (προσπεράσματα) κ.λπ. Όσον αφορά τις αιτίες που οδηγούν τους αντιδίκους στα δικαστήρια για Τροχαία Ατυχήματα επισημαίνονται οι διαφορές σχετικά με την υπαιτιότητα, το ύψος της αποζημίωσης ή η άρνηση του υπαιτίου να κάνει δήλωση. Τι συμβαίνει, όμως, στην Ελλάδα με την άρνηση των κατόχων ΙΧ να ασφαλιστούν – γεγονός που προκαλεί τεράστια προβλήματα σε περίπτωση ατυχήματος; Εκτός από τις γνωστές και κύριες αιτίες Τροχαίων Ατυχημάτων στη χώρα μας, υπάρχουν και άλλες λιγότερο γνωστές… Ασφαλιστικές Αποζημιώσεις Αιτίες και τρόποι αποζημίωσης Τροχαίων Ατυχημάτων.
Η κατάσταση των ελαστικών του οχήματος, στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, αποτελεί μέρος του ελέγχου ρουτίνας από τις Αστυνομικές Αρχές όταν σταματούν ένα αυτοκίνητο για οποιαδήποτε αιτία και βέβαια σε περίπτωση ατυχήματος
Στην Ελλάδα κυκλοφορούν περίπου 600.000 ανασφάλιστα οχήματα που, σημειώνεται δεν έχουν ακόμη λάβει τα πολυαναμενόμενα “σημειώματα” από την κρατική αρχή, ώστε να συμμορφωθούν. Όπως υπογραμμίζεται στο δημοσίευμα, Στο εξωτερικό, ακόμα και άνθρωποι που ζουν στο όριο της παρανομίας, έχουν ασφαλισμένο το αυτοκίνητό τους, όχι επειδή είναι ηθικοί, αλλά επειδή το ύψος του προστίμου είναι δυσθεώρητο, στην Ελλάδα το πρόστιμο είναι 500 ευρώ και το κόστος της ασφάλειας αυτοκινήτου μπορεί να κυμαίνεται ετησίως στα 300-350 ευρώ. Συνεπώς, αντί το πρόστιμο να μας δίνει κίνητρο να ασφαλιστούμε, σχεδόν μας αποθαρρύνει.
“Στο εξωτερικό, άπαξ και σημειωθεί το ατύχημα, ο οδηγός αποζημιώνεται απευθείας με το ποσό που ορίζει ο εμπειρογνώμονας” εξηγεί άνθρωπος του κλάδου. “Εδώ, όμως, πρέπει πρώτα να το επισκευάσεις και μετά, έχοντας τα ανάλογα παραστατικά από το συνεργείο, δικαιούσαι να εισπράξεις την αποζημίωση”. Τι συμβαίνει, όμως, αν δεν έχει ο οδηγός διαθέσιμες κάποιες χιλιάδες ευρώ, που ενδέχεται να απαιτούνται; “Τότε, κάνει πιθανόν, μια εξουσιοδότηση στο συνεργείο, ώστε να το επισκευάσει πρώτα και μετά να εισπράξει την αποζημίωση”. Το εν λόγω αντίστροφο σχήμα θεσπίστηκε προς αποφυγήν της…φοροδιαφυγής. Ο νομοθέτης θεωρούσε ότι έτσι διασφαλίζει τη νομιμότητα της συναλλαγής. Είναι αμφίβολο, όμως, αν ο στόχος επιτυγχάνεται, δεδομένου ότι οι υπερτιμολογήσεις και τα εικονικά ατυχήματα φτάνουν, σύμφωνα με ανεπίσημους υπολογισμούς, το 15%, ποσοστό που καθιστά εξαιρετικά δύσπιστες τις ασφαλιστικές εταιρείες. Το μόνο, ίσως, παρήγορο είναι ότι, μετά την κατάθεση των δικαιολογητικών, η αποπληρωμή είναι άμεση, κάτι που παλιά δεν ίσχυε πάντα. Τέλος, φαίνεται, ότι η οικονομική κρίση είχε θετικό πρόσημο για τις Ασφαλιστικές διότι μειώθηκαν σημαντικά τα Τροχαία Ατυχήματα. Μειώθηκαν τα χιλιόμετρα που διανύουμε με αυτοκίνητο και δη στις Εθνικές Οδούς, η οδήγηση έγινε πιο συντηρητική για να καίμε λιγότερο, βγαίνουμε και πίνουμε λιγότερο, οπότε οδηγούμε συνολικά λιγότερο επικίνδυνα
Περιοδική έκδοση της Interlife Ασφαλιστικής