Εν μέσω της συνεχιζόμενης κρίσης στην Ουκρανία, που οδήγησε στην προσάρτηση της χερσονήσου της Κριμαίας από τη Ρωσία αλλά και με τη «δαμόκλειο σπάθη» του φυσικού αερίου να αιωρείται συνέχεια πάνω από την Ευρώπη, αρκετά κράτη - μεταξύ αυτών η Πολωνία, η Σλοβακία, η Τσεχία και η Ουγγαρία - εκφράζουν εκ νέου το ενδιαφέρον τους για το σχιστολιθικό Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG) των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο από το 2015 αναμένεται να αρχίσουν να εξάγουν. Με αρκετά συμβόλαια με την Gazprom να λήγουν μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, οι ευρωπαϊκές χώρες στρέφονται προς τις ΗΠΑ, αναζητώντας μεγαλύτερη σταθερότητα στην παροχή και πιο ανταγωνιστικές τιμές.
Οι ΗΠΑ ωστόσο έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο να εξάγουν σχιστολιθικό αέριο πριν από το 2015, όταν θα αρχίσει να λειτουργεί ο τερματικός σταθμός στη Λουϊζιάνα με χωρητικότητα 22,7 δισ. κυβικών μέτρων τον χρόνο. Από την πλευρά της η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει να επεκτείνει τις εισαγωγές LNG και οι ΗΠΑ συνιστούν θεωρητικά τον ιδανικό εμπορικό εταίρο. Πριν ακόμη ξεσπάσει η κρίση στην Ουκρανία, η Λιθουανία, η Εσθονία, η Κροατία, η Κύπρος αλλά και η Ελλάδα είχαν ανακοινώσει την πρόθεσή τους να προχωρήσουν στην κατασκευή σταθμών LNG. Οι ΗΠΑ ήταν ο μεγαλύτερος εισαγωγέας LNG στον κόσμο, αλλά με την επέκταση της εκμετάλλευσης του σχιστολιθικού τους αερίου μέσα στα επόμενα χρόνια οι εξαγωγές της θα ξεπεράσουν τις εισαγωγές.
Αισθητά υψηλότερη τιμή
Πόσο εύκολο είναι όμως να βασιστεί η Ευρώπη στο αμερικανικό LNG; Σύμφωνα με ειδικούς σε θέματα ενέργειας, ένα βασικό ζήτημα που θα ανακύψει είναι η αισθητά υψηλότερη τιμή του. «Είναι εύκολο να φέρουμε αμερικανικό LNG στην Ευρώπη καθώς η ΕΕ έχει μεγάλη δυνατότητα επανα - αεριοποίησης, που επιτρέπει στα κράτη μέλη να εισάγουν επιπλέον 130 - 140 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, αλλά το αμερικανικό LNG, θα είναι τουλάχιστον 20% - 30% πιο ακριβό από το ρωσικό φυσικό αέριο» είπε στο Βήμα, ο Ντανίλα Μποτσκάρεφ, ειδικός σε θέματα ενέργειας και συνεργάτης του μη κερδοσκοπικού οργανισμού EastWest Institute στις Βρυξέλλες. Και προσέθεσε: «Επιπλέον η Gazprom, θεωρητικά μπορεί να προχωρήσει σε περαιτέρω μειώσεις τιμών καθιστώντας το φυσικό της αέριο κατά 1/3 πιο φθηνό από το αμερικανικό LNG».
Ο Μάικλ Μπράντσοου, καθηγητής Παγκόσμιας Ενέργειας στο πανεπιστήμιο του Γουόρικ στη Βρετανία, μας είπε: «Υπάρχουν πολλοί σταθμοί LNG που βρίσκονται στα σχέδια σε Ηνωμένες Πολιτείες και Καναδά αλλά μόνο ένας διαθέτει την απαραίτητη έγκριση και βρίσκεται υπό κατασκευή. Προκειμένου να γίνει εξαγωγή LNG, πρέπει να μεταφερθεί στον σταθμό όπου ψύχεται και υγροποιείται και μετά να φορτωθεί σε ειδικό πλοίο για μεταφορά LNG, με το οποίο θα μεταφερθεί στην αγορά όπου θα γίνει η εκφόρτωση και θα θερμανθεί για να ξαναγίνει αέριο. Όλη αυτή η διαδικασία απαιτεί χρόνο, ενέργεια και χρήματα. Σε αυτά να προσθέσουμε ότι και οι ίδιοι οι σταθμοί LNG είναι ακριβοί. Αυτό σημαίνει ότι το LNG δεν θα είναι πιο φθηνό σε σχέση με την εγχώρια παραγωγή ή με τη μεταφορά αερίου μέσω αγωγών. Επομένως, η εισαγωγή αμερικανικού LNG από την Ευρώπη δύσκολα θα είναι πιο φθηνή επιλογή από το ρωσικό αέριο. Επιπλέον πρόκειται για εμπορικές σχέσεις και θα εξυπηρετηθούν εκείνοι που μπορούν να πληρώσουν περισσότερα. Αυτό σημαίνει ότι το αμερικανικό και καναδικό LNG θα πάει πρώτα στην ασιατική αγορά γιατί αυτή προτίθεται να πληρώσει περισσότερα».
«Καμία εύκολη επιλογή»
Τί επιλογές έχει επομένως η Ευρώπη προκειμένου να απεξαρτηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο; «Καμία εύκολη» απαντά ο καθηγητής Μπράντσοου. «Ήδη υπάρχουν προβλήματα στην παροχή από τη Βόρεια Αφρική. Είναι ο Νότιος Διάδρομος που θα μεταφέρει αέριο από την Κασπία και πιθανώς από τη Μέση Ανατολή, αλλά σε μικρότερο όγκο και με προβλήματα στη μεταφορά που δεν τον καθιστά περισσότερο ασφαλή σε σχέση με τον ρωσικό αγωγό. Ο Southstream της Gazprom, απομακρύνει την απειλή της Ουκρανίας ως χώρας μεταφοράς αλλά προμηθευτής παραμένει η Ρωσία» μας εξηγεί. Και καταλήγει: «Με λίγα λόγια, μεσοπρόθεσμα η Ευρώπη δύσκολα θα μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο, που είναι μικρότερη σε σχέση με το παρελθόν. Οποιαδήποτε ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση τώρα θα ρίξει το κόστος στους ευρωπαίους καταναλωτές, απειλώντας την προοπτική του φυσικού αερίου να γίνει η γέφυρα προς ένα μέλλον με χαμηλότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα»
tovima.gr
