Η ζωή μας διδάσκει καθημερινά ότι χωρίς στόχο και όραμα δεν είναι προσβάσιμο και ασφαλές το μέλλον και η προοπτική μας. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι οι στόχοι είναι η ζωτική άρθρωση του προγραμματισμού μας για την πραγμάτωση και επίτευξη του σωστού αποτελέσματος.
Η ανυπαρξία στόχων συνεπάγεται ανυπαρξία σχεδίου και προγράμματος, συνεπάγεται ανυπαρξία θεμελιακού σκοπού, που είναι το όραμα και συνεπάγεται έλλειψη κατεύθυνσης και προσανατολισμού.
Η Διοίκηση, το Management δηλώνεται, σημαίνεται και κατανοείται, από ένα σύνολο σαφών, συγκεκριμένων και δεσμευτικών αρχών, κανόνων και στόχων με άμεσο σκοπό την εφαρμογή τους. Οι στόχοι είναι το αποτέλεσμα σημαντικής δραστηριότητας, γιατί αποτελεί την συγκρεκριμενοποίηση της δράσης για παραγωγή αποτελέσματος.
Το Management χωρίς στόχους και με συγκεκριμένη και συγκροτημένη στόχευση παύει να έχει το αποτέλεσμα και όπως καλά γνωρίζουμε από το αποτέλεσμα τους κρίνεται η βαρύτητα και η αξία τους.
Το Management εφαρμόζει τον τρόπο, τη μέθοδο και την πρακτική για την επιτέλεση του στόχου, που η πραγμάτωσή του είναι το συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Σήμερα τα πάντα μεταβάλλονται ραγδαία, όπως άλλωστε συμβαίνει από τις απαρχές της ιστορίας και το τονίζει χαρακτηριστικά ο Ηράκλειτος «τά πάντα ρεῖ» .
Οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί βρίσκονται σε μια αέναη κίνηση. Η μόνη επικρατούσα συνθήκη είναι η αβεβαιότητα και η αλλαγή.
Η σταθερότητα και η δυνατότητα πρόβλεψης έχουν αντικατασταθεί από την συνεχή προσαρμοστικότητα και επιχειρηματικότητα.
Οι οργανωτικές δομές, οι διαδικασίες, οι απαιτήσεις και ανάγκες ανατρέπουν το όλο πλαίσιο, προκειμένου να επιτυγχάνονται τα αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι επιβάλλεται και είναι επιτακτική ανάγκη να επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους και να εστιάζουν σε συγκεκριμένους στόχους και να είναι όμως παράλληλα ευέλικτοι και διορατικοί, αναφορικά με το πώς θα τους πραγματώσουν με επιτυχία.
Την επιχείρηση σήμερα την ενδιαφέρει να έχει έτοιμη απάντηση, στο ποιός θα τοποθετηθεί στην α δραστηριότητα ή στην β, τί θα κάνει στην συγκεκριμένη θέση και πώς θα επιτύχει το όλο περίγραμμα των στόχων του. Επίσης πώς θα εφαρμόσει τις βασικές οργανωσιακές αρχές, η σημαντικότερη των οποίων είναι η Σαφήνεια στόχων για όλες τις υπηρεσίες, ομάδες, τμήματα. Οι στόχοι επικεντρώνονται στην επίλυση των προβλημάτων, στην ικανοποίηση των αναγκών και των απαιτήσεων της επιχείρησης και στην πραγμάτωση των γενικά αποδεκτών αξιών.
Η καθοδήγηση της εργασίας και εργασιακής πρακτικής, από το Management συντελείται μέσα σε ένα πλαίσιο τριών σταδίων, που είναι:
Α) Ο σχεδιασμός, δηλαδή:
- Καθορισμός στόχων απόδοσης.
- Προσδιορισμός στόχων ανάπτυξης.
- Διευκρινίσεις στις αμοιβές και στις προσδοκίες όλων των εμπλεκομένων παραγόντων της επιχείρησης.
- Καθορισμός της διαδικασίας και της ροής της εργασίας.
Β) Ανάπτυξη, δηλαδή:
- Δημιουργία πλαισίου ευθυγραμμισμένου με τις εργασίες, που είναι για να πραγματοποιηθούν.
- Διάχυση πληροφορίας και αμφίδρομη πληροφόρηση σε χρονικά διαστήματα, που ορίζονται.
- Αντανάκλαση στη σταδιοδρομία και
- Δημιουργία ευκαιρίας για μάθηση και εκπαίδευση.
Γ) Αναθεώρηση, δηλαδή:
- Πραγματοποιήθηκαν οι στόχοι;
- Προσδιορισμός των δυνατών-θετικών, αδυνάτων-αρνητικών σημείων σε όλο το πλαίσιο της δράσης.
- Αξιολόγηση του όλου πλαισίου.
- Αξιολόγηση των δυνατοτήτων.
Οι στόχοι όπως τονίστηκε πρέπει να είναι συγκεκριμένοι, μετρήσιμοι, με σαφείς υπευθυνότητες και δράσεις, ρεαλιστικοί, απαιτητικοί και σίγουρα καθορισμένοι.
Μια σημαντική πρακτική που βοηθά αποτελεσματικά το Management και την επίτευξη και πραγμάτωση των στόχων είναι η Αξιολόγηση Απόδοσης Προσωπικού, που μπορεί να διεξάγεται μια φορά το έτος με τις σχετικές αναθεωρήσεις και ελέγχους κατά την διάρκεια αυτού του έτους.
Η Αξιολόγηση Απόδοσης Προσωπικού αποτελεί την συγκροτημένη διαδικασία, για την συνεχή απόδοση και πραγμάτωση των στόχων της επιχείρησης.
Οι στόχοι μέσω της Αξιολόγησης Απόδοσης είναι:
- Στόχοι απόδοσης σχετιζόμενοι με τις επιχειρηματικές προτεραιότητες και
- Στόχοι ανάπτυξης σχετιζόμενοι με τους στόχους απόδοσης ή τις προσδοκίες σταδιοδρομίας των εργαζομένων
Θεωρώ επιβεβλημένο να αναφέρω εδώ ένα πλαίσιο γενικής στοχοθεσίας μιας επιχείρησης που θα βοηθήσει περισσότερο στην ασφαλέστερη κατανόηση και εφαρμογή.
1. Ομαδικό πνεύμα.
Εμπιστοσύνη της συνεργασίας, του πνεύματος ομάδας, του ηθικού των εργαζομένων, της διάθεσης για απόδοση, της ίσης μεταχείρισης του προσωπικού και της κοινής αντιμετώπισης των προβλημάτων της επιχείρησης.
2. Συσπείρωση δυνάμεων.
Προσπάθεια συσπείρωσης και ταύτισης των δυνάμεων της επιχείρησης για τον κοινό στόχο, την επίλυση των προβλημάτων και την αντιμετώπιση του ανταγωνισμού.
3. Αλλαγή νοοτροπίας.
Προσπάθεια επικέντρωσης των εργαζομένων με γνώμονα και άξονα το συμφέρον των εργαζομένων και της επιχείρησης.
4. Δημιουργία οράματος.
Καθιέρωση του θεμελιακού σκοπού της επιχείρησης και προσπάθεια της επιχείρησης να καταστήσει κοινωνούς όλους τους παράγοντές της.
5. Εταιρική πολιτική-αξίες.
Προσπάθεια εδραίωσης μιας ενιαίας εταιρικής κατεύθυνσης και πολιτικής ώστε να επιτευχθεί μια «νοηματική ενότητα» και κατά συνέπεια ενότητα συμπεριφοράς και λήψης αποφάσεων που θα οδηγήσουν το σύστημα της επιχείρησης σε τέτοιο επίπεδο ώστε να μην εμφανίζεται απορυθμισμένο.
6. Συμμετοχή εργαζομένων.
Προσπάθεια ύπαρξης ειλικρινούς συμμετοχής στο πνεύμα των αλλαγών και των νέων μηνυμάτων και πρακτικών .
7. Δημιουργία ενιαίου οργανισμού.
Προσπάθεια αποφυγής των «νησίδων», των ομάδων αντίδρασης και των αρτηριοσκληρωτικών καταστάσεων.
8. Δημιουργία επιχειρηματικής αντίληψης.
Προσπάθεια έμπνευσης των στελεχών της που πρέπει να λειτουργήσουν όχι μόνο ως ηγέτες, να κατέχουν την τέχνη της επικοινωνίας και τον συντονισμό, αλλά πρέπει να έχουν εκείνη την επινοητικότητα, εκείνο το «επιχειρηματικό δαιμόνιο» που στάθηκε πάντα βάση κάθε οράματος και μέσο για την επίτευξή του.
9. Απομάκρυνση επικοινωνιακής σύγχυσης.
Προσπάθεια συνένωσης όλων των εργαζομένων προς την κοινή κατεύθυνση και αποφυγή κυρίως επικοινωνιακών συγχύσεων, «απομακρύνσεων» και «αναδιπλώσεων».
10. Πρόγραμμα ενδυνάμωσης του Ανθρώπινου Δυναμικού.
Διερεύνηση και επανεξέταση των σοβαρών αποφασιστικών περιοχών όπως: Σύστημα Αξιολόγησης Απόδοσης Προσωπικού, σύστημα προσλήψεων, προγραμματισμός του Ανθρώπινου Δυναμικού, σχέδιο διαδοχής, σύστημα κινήτρων, σύστημα εκπαίδευσης, ηθικοί κανόνες και ηθική της εργασίας, αναβάθμιση των περιγραφών θέσεων εργασίας, αναθεώρηση του οργανογράμματος, επιχειρησιακή κουλτούρα, έλεγχος και μείωση του κόστους, αξιοκρατικά και με αξιολογική ουδετερότητα κριτήρια, επανεξέταση των διαδικασιών κλπ
11. Καλές εργασιακές σχέσεις.
Ο λόγος φέρνει τον διάλογο και ο διάλογος την συνύπαρξη και την συμβίωση.
12. Δημιουργία μηχανισμού ελέγχου.
Δημιουργία τρόπων, μεθόδων, μέτρων, συστημάτων και μηχανισμού με άμεσο σκοπό την επιτέλεση σωστών αποτελεσμάτων.
