Αρχές 2019. Η τεχνολογία που θα καθορίσει το μέλλον της ανθρωπότητας είναι συγκεντρωμένη στα χέρια 9 μόλις πολυεθνικών εταιρειών. Οι αποφάσεις τους δεν καθοδηγούνται από το τι είναι καλό για την ανθρωπότητα, αλλά τι είναι αυτό που θα τους φέρει περισσότερα κέρδη. Αυτό δεν είναι κάποιο δυστοπικό σενάριο για το μέλλον, είναι η πραγματικότητα, είναι αυτό που συμβαίνει τώρα.
Το μέλλον της Τεχνητής Νοημοσύνης και του τρόπου με τον οποίο αυτή θα χρησιμοποιηθεί από την ανθρωπότητα, είναι κάτω από τον απόλυτο έλεγχο εννέα τεχνολογικών τιτάνων, τις εταιρείες που αναπτύσσουν τα πλαίσια λειτουργία, τα ολοκληρωμένα κυκλώματα και τα δίκτυα που υποστηρίζουν την επικοινωνιακή υποδομή της σύγχρονης κοινωνίας. Είναι αυτοί που χρηματοδοτούν την πλειοψηφία της έρευνας και κερδίζουν το μερίδιο του λέοντος από τις ευρεσιτεχνίες. Και κατά τη διαδικασία, αποκτούν πρόσβαση στα δεδομένα μας με τρόπους που δεν είναι διαφανείς ή ακόμα και παρατηρήσιμοι. Έξι από αυτές τις εταιρείες - η Google, η Microsoft, η Amazon, το Facebook, η IBM και η Apple - εδρεύουν στις ΗΠΑ. Οι άλλες τρεις λειτουργούν στην Κίνα: Baidu, Alibaba και Tencent.
Τι είναι αυτό που θα πρέπει να μας ανησυχεί; Και στις δύο χώρες, ο αγώνας για την κυριαρχία στην τεχνητή νοημοσύνη εκτυλίσσεται με τρόπους που απειλούν να υπονομεύσουν τα συμφέροντα των πολιτών σε όλο τον κόσμο.
Η Αμερικανική κυβέρνηση δεν κατάφερε ή δεν θέλησε να προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα επιχειρησιακό πλάνο για την τεχνητή νοημοσύνη. Αντί να εκμεταλλευτεί τις προόδους της τεχνολογίας στην τεχνητή νοημοσύνη για να οικοδομήσει και να ενισχύσει διεθνείς συμμαχίες ή για να προετοιμάσει τους στρατιωτικούς για το μέλλον του πολέμου, η Ουάσιγκτον έχει υποτάξει την AI στην πολιτική. Αντί της χρηματοδότησης της βασικής έρευνας στον τομέα της πνευματικής ιδιοκτησίας, έχει αναθέσει την έρευνα και ανάπτυξη σε εξωτερικούς συνεργάτες στον εμπορικό τομέα και στις ιδιοτροπίες της Wall Street. Έτσι οι ΗΠΑ έχουν σχεδόν εξουδετερώσει τις πιθανότητες να διασφαλίσουν ότι η νέα τεχνολογία δεν θα υπονομεύσει τα δημοκρατικά ιδανικά.
Εν τω μεταξύ, η κινεζική κυβέρνηση ακολουθεί την αντίθετη προσέγγιση: Τοποθετεί συνεχώς κεφάλαια στην έρευνα της τεχνητής νοημοσύνης ως μέρος μιας στρατηγικής που ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2017 αφιερώνοντας μέρος του ταμείου κρατικών επενδύσεων σε νέα εργαστήρια τεχνητής νοημοσύνης με σκοπό να εδραιωθεί ως παγκόσμιος ηγέτης της. Μέχρι το έτος 2030, αναμένει να έχει μια εγχώρια βιομηχανία τεχνητής νοημοσύνης αξίας τουλάχιστον 150 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Οι προσπάθειες του Πεκίνου αποτελούν μέρος μιας συντονισμένης προσπάθειας του Προέδρου Xi Jinping να μετατρέψει την Κίνα στον αδιαμφισβήτητο ηγέτη του κόσμου και να ελέγξει και να παρακολουθήσει τους πολίτες της. Στην Κίνα, η Διεθνής Αμνηστία έχει επισημάνει μια σειρά από εθνικά διατάγματα και νόμους που έχουν ως στόχο να ελέγχουν όλες τις πληροφορίες που παράγονται στο εσωτερικό της χώρας και να παρακολουθεί τα δεδομένα των κατοίκων της, καθώς και εκείνες των διαφόρων στρατηγικών εταίρων της. Σκοπός του Πεκίνου είναι να οριοθετήσει την διακυβέρνηση του κυβερνοχώρου και να δημιουργήσει ένα νέου τύπου διαδίκτυο το οποίο σύμφωνα με δηλώσεις του Κινέζου προέδρου θα "διαδίδει θετικές πληροφορίες, θα επικυρώνει την σωστή πολιτική κατεύθυνση και θα κατευθύνει την κοινή γνώμη και τις αξίες προς την σωστή κατεύθυνση".
Μπορεί η κινεζική προοπτική να ακούγεται λίγο "Οργουελική" όμως και ο αντίποδας δεν είναι καλύτερος, καθώς οι ΗΠΑ επιθυμούν να αφήσουν τον κυβερνοχώρο στα χέρια των επιχειρήσεων. Οι πολίτες και στα δύο αυτά σενάρια δεν έχουν καμία σημασία και το μόνο που θα αλλάζει θα είναι η ατζέντα των ηγετών τους. Καμία από τις δύο πλευρές δεν δείχνει διάθεση να υποχωρήσει από το στόχο της.
Η Ευρώπη έχει εγκλωβιστεί στην πεποίθηση πως τα πάντα λύνονται με την δημιουργία και εφαρμογή κοινών προτύπων και κανόνων, κάτι που αν και στην βασική του αρχή είναι σωστό στην πραγματικότητα δεν λύνει κανένα πρόβλημα, καθώς κανένας κανόνας δεν θα έχει σημασία αν ο κυβερνοχώρος και οι νέες τεχνολογίες έχουν φτιαχτεί για να υποστηρίζουν την μια από τις δύο πλευρές. Επίσης οι κανόνες είναι αποτελεσματικοί όσο είναι συγκεκριμένοι. Με τον ρυθμό που εξελίσσεται και μεταλλάσσεται η Τεχνητή Νοημοσύνη, μέχρι να θεμελιωθούν οι κανόνες, η τεχνολογία έχει αλλάξει τόσο πολύ που δεν έχουν σημασία.
Υπάρχει λύση σε αυτό το πρόβλημα; Μόνο αν μια κεντρική αρχή ηγηθεί μιας παγκόσμιας συμμαχίας για την βελτίωση των πληροφοριών, ένα διεθνές όργανο αφιερωμένο στη συνεργασία και την θέσπιση βέλτιστων πρακτικών για την χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης που θα περιλαμβάνει ερευνητές, κοινωνιολόγους, οικονομολόγους, ειδικούς στην θεωρία των παιγνίων, τεχνικούς και πολιτικούς επιστήμονες από όλο τον κόσμο.
Μπορεί λόγω της τρέχουσας παγκόσμιας πολιτικής κατάστασης και των γεωπολιτικών ανησυχιών, μια τέτοια κίνηση να φανεί σαν "παράδοση σε μια ανώτερη τάξη" όμως υπάρχει προηγούμενο το οποίο λειτούργησε με επιτυχία. Μετά το τέλος του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου, όταν οι εντάσεις ανάμεσα στους λαούς ήταν ακόμα υψηλές, εκατοντάδες εκπρόσωποι από όλα τα συμμαχικά κράτη συγκεντρώθηκαν στο Bretton Woods του Νιου Χάμσαϊρ για να οικοδομήσουν τις οικονομικές δομές που επέτρεψαν στην παγκόσμια οικονομία να προχωρήσει. Το αποτέλεσμα δεν ήταν δύσκαμπτοι κανονισμοί, αλλά τα πρότυπα και τα στεγανά που θα μπορούσαν να εξελιχθούν με την πάροδο του χρόνου. Η συνεργασία ήταν ανθρωποκεντρική και οδήγησε σε ένα μέλλον όπου οι άνθρωποι και τα έθνη θα μπορούσαν να ανοικοδομήσουν και να αναζητήσουν ευημερία.
Αν έγινε αυτό με την πίεση και τις πληγές του πρόσφατου τότε πολέμου, μια αντίστοιχη κίνηση σε περίοδο ειρήνης θα είχε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.
emea.gr
Όλες οι σημαντικές εξελίξεις στο e-mail σου από το ERGON blog!
