Η Ελλάδα χάνει το «τρένο» της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης

της Χριστίνας Ρωμηού

Την ώρα που η Ελλάδα ετοιμάζεται να βγει από τα προγράμματα διάσωσης και να επιστρέψει στον δρόμο της κανονικότητας με απώτερο στόχο την πραγματική ανάπτυξη, «φρένο» στις προσδοκίες έρχεται να βάλει μια νέα έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), υπό τον τίτλο «Ετοιμότητα για το Μέλλον της Παραγωγής» (Readiness for the Future of Production).

Στόχος της εν λόγω έρευνας είναι να ενημερώσει για την ανάπτυξη των σύγχρονων στρατηγικών στη βιομηχανία, καθώς και να προαγάγει τις δράσεις συνεργασίας, ενώ εξετάζει το πόσο έτοιμες είναι οι διάφορες οικονομίες σε παγκόσμιο επίπεδο να επωφεληθούν από τις αλλαγές που συντελούνται στην παραγωγή, ενόψει της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης .

Σύμφωνα με την έκθεση, η μετεξέλιξη της διαδικασίας παραγωγής αναμένεται να δημιουργήσει έναν κόσμο δύο ταχυτήτων, ανάλογα:

α) με τη δομή της παραγωγής που μετρά το επίπεδο και την πολυπλοκότητα της παραγωγής στην κάθε χώρα και,
β) τους τομείς που καθορίζουν την παραγωγή – τους παράγοντες δηλαδή που κάνουν εφικτή ή όχι την κεφαλαιοποίηση των πλεονεκτημάτων που δημιουργεί η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση.

Όπως προκύπτει, ηγέτιδα δύναμη στον τομέα παραγωγής αυτή τη στιγμή είναι η Ιαπωνία, ενώ οι ΗΠΑ έχει τα καλύτερα εχέγγυα προκειμένου να κεφαλαιοποιήσει και να εκμεταλλευτεί τους καρπούς της Τέταρτης Οικονομικής Επαναστάτης, ώστε να εξελίξει τα παραγωγικά της συστήματα.

Η Θέση της Ελλάδας σε όλη αυτή την επανάσταση δεν είναι, όπως αναμενόταν από τις πρώτες, ούτε καν από τις δεύτερες.


Αφού παρουσιάζει τους παράγοντες «κλειδιά» της ελληνικής οικονομίας, όπως ο πληθυσμός, το ΑΕΠ, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, το ποσοστό ανεργίας, τη συνεισφορά της παραγωγής στο ΑΕΠ, το ποσοστό απασχόλησης στον βιομηχανικό κλάδο κ.α., η έκθεση δίνει την αξιολόγηση της χώρας σε ό,τι αφορά την παραγωγική της ετοιμότητα για το μέλλον.


Πιο αναλυτικά, οι τομείς που καθορίζουν την παραγωγή βαθμολογούνται με τη... βάση αφού παίρνουν 5 με άριστα το 10:

- Στην τεχνολογία και την καινοτομία βαθμολογούμαστε με 4,1 και καταλαμβάνουμε την 57η θέση σε σύνολο 100.
- 5,3 στο ανθρώπινο κεφάλαιο, στην 44η θέση
- 5,4 στο παγκόσμιο εμπόριο και τις επενδύσεις, στην 52η θέση
- 4,9 στο θεσμικό πλαίσιο, στην 59η θέση
- 6,6 στους βιώσιμους πόρους, στην 41η θέση
- 4,6 στο περιβάλλον ζήτησης, στην 54η θέση.

Σε ό,τι αφορά τη δομή της παραγωγής, η Ελλάδα βαθμολογείται με 60/100, αφού σε ό,τι αφορά την πολυπλοκότητα αξιολογείται με 51/100 και σε ό,τι αφορά το επίπεδο της δομής αξιολογείται με 75/100.


Όπως επισημαίνεται στην έκθεση του WEF, αναγνωρίζοντας ότι η κάθε χώρα έχει τους δικούς της διακριτούς στόχους και στρατηγική για την παραγωγή και την ανάπτυξη, οι συμμετέχοντες κατατάσσονται στις κατηγορίες:

- Ηγέτιδες δυνάμεις: αυτές που έχουν ισχυρή βάση και υψηλό επίπεδο ετοιμότητας για το μέλλον
- Χώρες με υψηλή δυναμική: αυτές που έχουν περιορισμένη βάση, αλλά υψηλό επίπεδο ετοιμότητας για το μέλλον
- Χώρες με ισχυρή κληρονομιά: αυτές που στο τρέχον περιβάλλον έχουν ισχυρή βάση, αλλά κινδυνεύουν στο μέλλον
- Χώρες που βρίσκονται στα σπάργανα: αυτές που έχουν περιορισμένη βάση και διατρέχουν κινδύνους στο μέλλον

Όπως μπορεί κανείς να αντιληφθεί από τα νούμερα της Ελλάδας, η χώρα μας βρίσκεται στην τελευταία κατηγορία της κατάταξης.

Σημειώνεται πως η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση οικοδομήθηκε επάνω στην Τρίτη Βιομηχανική Επανάσταση, γνωστή και ως Ψηφιακή Επανάσταση, που περιλαμβάνει την εξάπλωση των υπολογιστών και της αυτοματοποίησης, καθώς και ένα νέο κύμα αλλαγών σε ορισμένους βασικούς τομείς:

- ταχύτερη από ποτέ ανάπτυξη και διάδοση καινοτομιών
- μείωση του οριακού κόστους παραγωγής και άνοδος πλατφόρμων που συγκεντρώνουν τη δραστηριότητα σε πολλαπλούς τομείς, αυξάνοντας έτσι τις αποδόσεις κλίμακας.

Η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση έχει την προοπτική να χειραφετήσει άτομα και κοινότητες καθώς δημιουργεί νέες ευκαιρίες για την οικονομική, κοινωνική και προσωπική ανάπτυξη. Αλλά επίσης μπορεί να περιθωριοποιήσει ορισμένες ομάδες, να διογκώσει την ανισότητα, να δημιουργήσει νέα προβλήματα για την ασφάλεια και να υπονομεύσει τις ανθρώπινες σχέσεις.

Για την ιστορία, η Πρώτη Βιομηχανική Επανάσταση ξεκίνησε το 1784, οπότε το νερό και ο ατμός έκαναν την παραγωγή μηχανική. Στη Δεύτερη (1870), η ηλεκτρική ενέργεια οδήγησε στη μαζική παραγωγή (βλ. μαζική παραγωγή αυτοκινήτων από τη Ford στις ΗΠΑ), ενώ στην Τρίτη (1969), επιστήμες όπως ηλεκτρονική και η πληροφορική οδήγησαν σε αυτοματοποίηση της παραγωγής.



newmoney.gr



Εγγραφείτε στο newsletter για τα τελευταία επιχειρηματικά και επενδυτικά νέα