Τυπική υποχρέωση που δεν επιτυγχάνει το ζητούμενο, δηλαδή την αυξημένη τεχνογνωσία των επαγγελματιών της ασφάλισης, χαρακτηρίζει ο Πρόεδρος του ΣΕΜΑ Γιάννης Ξηρογιαννόπουλος (φωτό), το υφιστάμενο πλαίσιο εκπαίδευσης-επαναπιστοποίησης. Ταυτόχρονα, θεωρεί άδικο να κρίνονται, από ασαφή ως προς τη θεματολογία και δομή σεμινάρια «75 ωρών σε πέντε χρόνια», ήδη καταξιωμένοι επαγγελματίες με εμπειρία και τεχνογνωσία ετών. Σε άλλο θέμα, επισημαίνει ότι με το άνοιγμα της αγοράς -όπως προβλέπεται και από την εφαρμογή της IDD- αναμένεται να ενταχθούν σε αυτήν και αρκετοί νέοι παίκτες απευθείας πωλήσεων – είτε ηλεκτρονικών, μέσω εξειδικευμένων ασφαλιστικών sites και e-shops, είτε μέσω μεγάλων αλυσίδων καταστημάτων.
Συνέντευξη στον Κοσμά Ζακυνθινό
kosmas@underwriter.gr
Έχετε δηλώσει ότι η διαδικασία πιστοποίησης και επαναπιστοποίησης πρέπει να γίνει πιο αυστηρή για τους νεοεισερχόμενους και λιγότερο αυστηρή για τους παλαιότερους. Θέλετε να επεκταθείτε σε αυτό;
Καταρχήν θέλω να αναφέρω ότι δεν είμαι αρνητικός, το αντίθετο θα έλεγα, στην εκπαίδευση και στην επαναπιστοποίηση όσων δραστηριοποιούνται στη διανομή ασφαλιστικών προϊόντων καθώς η θέσπιση ενός ελάχιστα αποδεκτού επιπέδου γνώσης και πρακτικής εμπειρίας σίγουρα βοηθάει στο επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρονται στην αγορά.
Πιστεύω όμως ότι το υφιστάμενο πλαίσιο της Εκπαίδευσης και Επαναπιστοποίησης των γνώσεων έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, τείνει να αποτελέσει άλλη μια επιπλέον «τυπική υποχρέωση» στην οποία ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής οφείλει να συμμορφωθεί, χωρίς τελικά να επιτυγχάνεται το ζητούμενο που δεν είναι άλλο από την απόκτηση μεγαλύτερης τεχνογνωσίας γύρω από το ασφαλιστικό αντικείμενο.
Επίσης, χωρίς επαναλαμβάνω να διαφωνώ επί της αρχής στην θέσπιση μιας διαδικασίας διαρκούς επικαιροποίησης των γνώσεων μας, θεωρώ λίγο άδικο για τον κλάδο μας, μέσα από ένα πλαίσιο υποχρεωτικής παρακολούθησης σεμιναρίων επανεκπαίδευσης, διάρκειας μόλις 75 ωρών σε βάθος χρόνου 5ετίας, χωρίς συγκεκριμένη δομή ως προς τον τρόπο υλοποίησής τους και την ανάπτυξη της θεματολογίας αυτών, να τίθεται ουσιαστικά υπό αμφισβήτηση και υπό εξέταση η επαγγελματική μας υπόσταση, χωρίς να συνυπολογίζονται καθόλου σε αυτή τη διαδικασία και άλλοι ποιοτικοί παράμετροι, όπως η επαγγελματική εμπειρία και τεχνογνωσία που έχει αποκτηθεί από την πολύχρονη ενασχόλησή πολλών εξ ημών στην ασφαλιστική αγορά.
Θεωρώ λοιπόν ότι, αναφορικά με την Εκπαίδευση και την Επαναπιστοποίηση στον χώρο της διαμεσολάβησης, θα ήταν πιο χρήσιμο και αποτελεσματικό να υπήρχε ένα πιο αυστηρό πλαίσιο ένταξης για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά (υποχρεωτική παρακολούθηση μαθημάτων, αυστηρότερο πλαίσιο εξετάσεων, μεγαλύτερη έμφαση στην απόκτηση επαγγελματικών δεξιοτήτων πέρα από τις τεχνικές γνώσεις επί του ασφαλιστικού προϊόντος) και πιο ευέλικτα σχήματα επανεκπαίδευσης για τους ήδη ενταγμένους στην ασφαλιστική αγορά, οι οποίοι καθημερινά δοκιμάζονται και δίνουν διαρκώς εξετάσεις επιβίωσης σε μια ιδιαίτερα ανταγωνιστική αγορά.
Τα εναλλακτικά δίκτυα διανομής που δημιουργεί η ψηφιακή πραγματικότητα σε ποιο βαθμό θα επηρεάσουν τον Μεσίτη Ασφαλίσεων;
Κάθε επιχειρηματικός κλάδος που προσδοκά να έχει παρουσία και στο μέλλον, οφείλει να έχει γρήγορα αντανακλαστικά, να μπορεί να προσαρμόζεται έγκαιρα στις νέες συνθήκες και να είναι σε θέση να αντεπεξέρχεται στις προκλήσεις που δημιουργούνται. Δεν θα μπορούσε να ισχύει κάτι διαφορετικό και για την ασφαλιστική αγορά γενικότερα όσο και για την διαμεσολάβηση και τους μεσίτες ασφαλίσεων ειδικότερα.
Ο επαγγελματίας Μεσίτης Ασφαλίσεων οφείλει να προσαρμοστεί αντίστοιχα στα νέα δεδομένα, να παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις στην αγορά και να ενσωματώνει στην επαγγελματική του δραστηριότητα, όσο το δυνατόν γρηγορότερα και πιο αποτελεσματικά τα εργαλεία και τις δυνατότητες που του παρέχονται από την ραγδαία ανάπτυξη και ευρύτατη χρήση των τεχνολογικών και ηλεκτρονικών συστημάτων.
Στο πλαίσιο αυτό είναι γεγονός ότι θα υπάρξει μια ανακατάταξη και επανατοποθέτηση στην ασφαλιστική διαμεσολάβηση και θα αλλάξει σημαντικά ο τρόπος με τον οποίο σχεδιάζονται, επικοινωνούνται και προωθούνται τα νέα ασφαλιστικά προϊόντα στην αγορά. Παράλληλα, με το άνοιγμα της αγοράς όπως προβλέπεται και από την εφαρμογή της νέας Ευρωπαϊκής Οδηγίας IDD, αναμένεται να ενταχθούν και νέοι «παίχτες» στην αγορά και πλέον ένα μεγάλο κομμάτι των πωλήσεων ασφαλιστικών προϊόντων (κυρίως retail ασφαλιστικά προϊόντα), θα προωθείται, είτε μέσω απευθείας πωλήσεων ασφαλιστικών εταιριών (direct sales), είτε ηλεκτρονικά μέσω εξειδικευμένων ασφαλιστικών sites και e-shops, είτε μέσω μεγάλων αλυσίδων καταστημάτων.
Από την άλλη πλευρά όμως, πιστεύουμε ότι πάντα θα υπάρχει ανάγκη και ζήτηση για παροχή εξειδικευμένων ασφαλιστικών υπηρεσιών προς τους ενδιαφερόμενουςπελάτες μας. Όσο πιο εξειδικευμένος και σύνθετος είναι ο προς ασφάλιση κίνδυνος, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη ενημέρωσης και καθοδήγησης του πελάτη, μέσω των συμβουλευτικών υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας που ο επαγγελματίας Μεσίτης Ασφαλίσεων μπορεί να του παρέχει.
Φημολογείται ότι η ΤτΕ εξετάζει το ενδεχόμενο να περιορίσει τις κατηγορίες της Διαμεσολάβησης σε δύο: μεσίτες και πράκτορες. Πώς το σχολιάζετε;
Ο μεσίτης ασφαλίσεων εκ του θεσμικού του ρόλου λειτουργεί ανεξάρτητα και χωρίς δεσμεύσεις με τις ασφαλιστικές εταιρίες με τις οποίες συνεργάζεται, εκπροσωπώντας τον ασφαλιζόμενο πελάτη του και λειτουργώντας ως σύμβουλός του κατά την διαδικασία της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης.
Ο ασφαλιστικός πράκτορας από την άλλη πλευρά αντιπροσωπεύει και λειτουργεί δια λογαριασμό της ασφαλιστικής εταιρίας την οποία πρακτορεύει. Θεωρητικά λοιπόν ο Μεσίτης Ασφαλίσεων λειτουργεί αμερόληπτα,επιλέγοντας κάθε φορά να τοποθετήσει τον ασφαλιζόμενο κίνδυνο σε εκείνη την ασφαλιστική εταιρία η οποία θα ανταποκριθεί με τον πληρέστερο και πλέον ανταγωνιστικό τρόπο στην κάλυψη των ασφαλιστικών αναγκών του πελάτη του, ενώ αντίθετα οι επιλογές του ασφαλιστικού πράκτορα περιορίζονται στις δυνατότητες που του παρέχονται από τη συνεργαζόμενη μαζί του ασφαλιστική εταιρία.
Η ανεξαρτησία και η δυνατότητα ελεύθερης επιλογής ανάμεσα στις πολλές εναλλακτικές λύσεις που προσφέρονται από τις ασφαλιστικές εταιρίες αποτελεί το κύριο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του Μεσίτη Ασφαλίσεων σε σχέση με τις υπόλοιπες κατηγορίες διαμεσολάβησης.
Ποιες οι προοπτικές για την ασφάλιση εμπορικών και βιομηχανικών κινδύνων σε μια οικονομικά παρηκμασμένη Ελλάδα, με μη ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον;
Οι προοπτικές μπορούν να είναι θετικές με την απαραίτητη προϋπόθεση ότι το κλίμα και τα μεγέθη της οικονομίας μας θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Η χώρα ετοιμάζεται να κάνει το μεγάλο βήμα για την έξοδό της, έστω και σταδιακά, από τα μνημόνια και παρόλο ότι σίγουρα η επόμενη μέρα δεν θα είναι εύκολη, φαίνεται ότι ίσως αφήνουμε τα πιο δύσκολα πίσω μας. Είναι όμως στο χέρι μας να συμβάλουμε όλοι μας ώστε η μετάβαση στην κανονικότητα να γίνει ταχύτερα και με τους καλύτερους δυνατούς όρους για την οικονομία και την κοινωνία.
Πιστεύω λοιπόν ότι οι Μεσίτες Ασφαλίσεων θα πρέπει να έχουν έναν ενεργό ρόλο στην κατεύθυνση αυτή. Λειτουργώντας ως ο φορέας που θα καθοδηγήσει την επιχειρηματική κοινότητα στο πως να περιορίσει την έκθεσή των επενδύσεών της σε αστάθμητους παράγοντες ή κινδύνους, έχει να προσφέρει πολλά και σημαντικά. Διότι δεν αρκεί κάποιος να αποφασίσει μια σημαντική για τον ίδιο επένδυση (μικρή ή μεγάλη). Εξίσου σημαντικό είναι και το πως θα διασφαλίσει τη βιωσιμότητά της. Το πως θα την προστατεύσει, όχι από τυχόν λανθασμένες επιλογές του ιδίου του επενδυτή, αλλά από εξωγενείς παραμέτρους.
Την ίδια στιγμή, η αναμενόμενη ενίσχυση των εγχώριων και εισαγόμενων επενδύσεων σε υποδομές και νέες τεχνολογίες, θα οδηγήσει στην αύξηση ασφαλιστικών αναγκών που σχετίζονται με μεγάλους εμπορικούς και βιομηχανικούς κινδύνους, με παρεχόμενες υπηρεσίες και με ελεύθερους επαγγελματίες.
Γνωρίζει η πλειοψηφία των επιχειρήσεων τι είδους οφέλη προσφέρει η ασφαλιστική κάλυψη και σε ποιους τομείς;
Αυτό που στην Ελλάδα δυστυχώς λίγοι επιχειρηματίες αντιλαμβάνονται, είναι ότι η ασφαλιστική αγορά λειτουργεί ως «σύμμαχος» του επιχειρηματία στην προσπάθειά του να ελέγξει και να μειώσει τους κινδύνους και το ρίσκο που ανακύπτει από την επαγγελματική του δραστηριότητα. Με ποιόν τρόπο; Ο εκάστοτε επιχειρηματίας θα πρέπει πρωταρχικά να αντιληφθεί και να κατανοήσει την έκθεσή του στους κινδύνους που αντιμετωπίζει και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να τους διαχειριστεί αποτελεσματικά. Η ολιστική αντιμετώπιση και κατ’ επέκταση η ασφάλιση των ποικιλότροπων κινδύνων που ο εκάστοτε επαγγελματίας αντιμετωπίζει, μπορεί ενδεικτικά να αφορά, εκτός από την ασφάλιση των περιουσιακών του στοιχείων, την αστική και επαγγελματική του ευθύνη, τις χρηματικές απώλειες, τα μεταφερόμενα εμπορεύματά του, το προσωπικό του, τις πιστώσεις και/ή τις εγγυήσεις που λαμβάνει από τους πελάτες του, τη γενική αστική ευθύνη, τυχόν ζημιές από μια κυβερνοεπίθεσεις (cyber risks), κ.α..
*Ο Γιάννης Ξηρογιαννόπουλος είναι από το 2000 μεσίτης ασφαλίσεων & αντασφαλίσεων και από το 2015 Διευθύνων Σύμβουλος στην Ξηρογιαννόπουλος ΙΚΕ, η οποία ιδρύθηκε το 1968 με πετυχημένη παρουσία 50 ετών και εξειδίκευση στην ασφάλιση μεγάλων εμπορικών & βιομηχανικών κινδύνων. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές με αντικείμενο την Ασφάλιση και Διαχείριση Κινδύνων στο CASS Business School (City University of London), όπως και ανώτατες εμπορικές σπουδές στο University of Lausanne (Switzerland). Από τον Ιούνιο του 2017 είναι Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Μεσιτών Ασφαλίσεων (ΣΕΜΑ).