Του Δημήτρη Μαρκόπουλου
Είναι κάποιες φορές που μια καταστροφή γεννά πολλές επιτυχίες. Που η αδυναμία να αντιμετωπίσεις έναν εχθρό υπέρτερο μετατρέπεται σε τελική δύναμη που σε ωθεί προς τα επάνω. Για την κωνσταντινουπολίτικη στην καταγωγή επιχειρηματική οικογένεια Χαλιορή, τους δημιουργούς και συνεχιστές δηλαδή των Πλαστικών Θράκης, η απέλαση το 1964 από την Πόλη ήταν η αρχή. Δεν ήταν, όμως, το τέλος. Επρόκειτο για την έναρξη μιας πορείας επιτυχημένης, μιας διαδρομής γεμάτης χαρές, νίκες και διεθνή αναγνώριση. Και τελικά κάπου εκεί είναι που το ερώτημα προβάλλει: έχασαν ή κέρδισαν εκείνοι που εξώθησαν διά της βίας μια δημιουργική φαμίλια εκτός των συνόρων τους; Γιατί, κακά τα ψέματα, η Ιστορία έχει πολλές αναγνώσεις. Μία από αυτές είναι η πολιτική. Η άλλη πάλι είναι η οικονομική.
Η εταιρεία των Πλαστικών Θράκης έλκει την καταγωγή της από την Κωνσταντινούπολη. Εκεί γεννήθηκε το 1931 ο δημιουργός της βιομηχανίας Σταύρος Χαλιορής. Ο πατέρας του τελευταίου Κωνσταντίνος και η μητέρα του Ελένη κατάγονταν από το μαστιχοχώρι Βέσσα της Χίου και είχαν εγκατασταθεί στη Βασιλεύουσα συνεχίζοντας την εμπορική παράδοση της οικογένειας που από το 1866 δραστηριοποιούνταν στο εμπόριο μπαχαρικών, μαστίχας και χημικών προϊόντων. Ευημερούσα οικογένεια κάτω από τον τουρκικό ζυγό, οι Χαλιορήδες κατόρθωσαν να συγκεντρώσουν πλούτο και αναγνώριση. Αυτό, όμως, που δεν βρήκαν ήταν ηρεμία. Οι Τούρκοι φρόντιζαν να τους θυμίζουν σε κάθε ευκαιρία ότι ήταν «ραγιάδες» και «γκιαούρηδες», με αποτέλεσμα τη μετέπειτα εκδίωξή τους. Βέβαια ο βιομήχανος έζησε και ωραίες στιγμές στην Τουρκία.
Ηταν το 1962 όταν παντρεύτηκε τη μικρασιάτικης καταγωγής Χαρίκλεια Κομνηνού, τη Λιλή, όπως την αποκαλούσε. Μαζί τους απέκτησαν δύο παιδιά: τον 54χρονο σήμερα πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο των Πλαστικών Θράκης Κωνσταντίνο και τη 47χρονη Ευφημία. Πρόλαβαν μάλιστα και οι δύο γονείς να δουν τέσσερις εγγονούς, που λογικά θα συνεχίσουν την οικογενειακή προσπάθεια στο μέλλον. Εχοντας ζήσει 33 χρόνια στην Πόλη και ακριβώς την ημέρα των γενεθλίων του, στις 10 Σεπτεμβρίου 1964, ο Σταύρος Χαλιορής απελάθηκε. Επρόκειτο για τη δυσκολότερη περίοδο για την κοινότητα της Κωνσταντινούπολης, με τους διωγμούς, τους προπηλακισμούς και τον φανατισμό.
Μια καινούρια αρχή
Σύντομα ο επιχειρηματίας έφτασε στη Θράκη και ξεκίνησε δραστηριότητες, καθώς είχε πάρει μεγάλο μέρος της περιουσίας του μαζί. Είχε δηλαδή ικανή μαγιά για να χτίσει πάνω της ένα άλλο μέλλον. Εκεί βρήκε τον νέο τόπο του, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία και μερικά χιλιόμετρα πέρα από την αγαπημένη του Πόλη. Το καλοκαίρι του 1977 και αφού πραγματοποίησε σειρά επιτυχημένων κινήσεων, ο ίδιος ίδρυσε τα Πλαστικά Θράκης με έδρα την τοπική κοινότητα Μαγικού Δήμου Αβδήρων.
Με σημαντικές παραστάσεις και εμπειρία στην παραγωγή και εμπορία, ο Σταύρος Χαλιορής διέθετε καταπληκτική άνεση και κινούνταν με ευκολία στους επιχειρηματικούς κύκλους της εποχής. Ανθρωπος με μπέσα και επιχειρηματική ηθική, κατανόησε τις ευκαιρίες που έκρυβε η Θράκη σε μια περίοδο όπου ελάχιστοι επένδυαν εκεί. Σήμερα, όλη η περιοχή έχει εξελιχθεί σε ένα εθνικό εργοστάσιο, όμως στα χρόνια του '70 κανένας δεν επένδυε και όλοι επέλεγαν να κατέβουν στο κέντρο της Αθήνας ή τη Θεσσαλονίκη. Ο businessman, όμως, από την Πόλη έδρασε κόντρα στο ρεύμα, προφανώς από διαίσθηση αλλά και βάσει σχεδίου.
Το 1980 η βιομηχανία θα εγκαινιάσει το πρώτο της εργοστάσιο το οποίο παράγει υφαντά σακιά πολυπροπυλενίου, σχοινιά και σπάγκους. Οι εξαγωγές θα ξεκινήσουν αμέσως με επιτυχία. Στα μέσα της δεκαετίας του '80 η εταιρεία θα περάσει στην αγορά τεχνητών υφασμάτων πολυπροπυλενίου με νέες εγκαταστάσεις στην Ξάνθη, ενώ ένα τρίτο εργοστάσιο θα δημιουργηθεί εκεί με παραγωγή βιομηχανικών νημάτων. Στο 1995 η βιομηχανία θα εισαχθεί στο Χρηματιστήριο, ενώ δύο χρόνια μετά θα δημιουργήσει βιομηχανική μονάδα στα Ιωάννινα.
Από τα τέλη της δεκαετίας του '90 ο νυν διευθύνων και πρόεδρος Κώστας Χαλιορής θα πάρει τα ηνία επενδύοντας διαρκώς στο εξωτερικό. Με την εξαγορά της Don & Low Ltd (Σκωτία), η εταιρεία Πλαστικά Θράκης εδραιώνει τη διεθνή παρουσία της και δραστηριοποιείται στην κατηγορία των μη υφαντών ενώ θα ξεκινήσει μπαράζ εξαγορών εταιριών σε Νορβηγία (Thrace Polybulk), Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία.
Το 2007 ο όμιλος, γιγαντωμένος, θα επεκταθεί στις ΗΠΑ και το 2012 θα έχει πλέον παρουσία σε 81 χώρες. Το 2013 διευρύνει την επιχειρηματική της δραστηριότητα, ιδρύοντας την εταιρεία Θερμοκήπια Θράκης Α.Ε. Αντικείμενο δραστηριότητάς της είναι η δημιουργία θερμοκηπίων για την παραγωγή ντομάτας με την εφαρμογή της μεθόδου υδροπονικής καλλιέργειας και την αξιοποίηση και χρήση γεωθερμικής ενέργειας.
Το επιτυχημένο σήμερα
Με τον Σταύρο Χαλιορή να έχει φύγει από τη ζωή, τα δύο του παιδιά συνέχισαν και επέκτειναν σημαντικά τις εργασίες του γκρουπ. Για την ακρίβεια, ο όμιλος εκτοξεύτηκε παρουσιάζοντας πωλήσεις άνω των 250 εκατ. ευρώ και τζίρο στο α' εξάμηνο του έτους 150,6 εκατ. ευρώ (+3,8% συγκριτικά με πέρυσι).
Τα ενοποιημένα κέρδη προ φόρων έφτασαν στα 10,6 εκατ. ευρώ σε σχέση με 7,5 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2015 (+40,2%), ενώ ο καθαρός τραπεζικός δανεισμός ανήλθε σε 58,8 εκατ. ευρώ, αυξημένος συγκριτικά με το 2015, που ήταν 42,4 εκατ. ευρώ λόγω χρηματοδότησης μεγάλου μέρους του επενδυτικού προγράμματος του γκρουπ για τη διετία, ύψους 32 εκατ. ευρώ, με τη χρήση leasing και τραπεζικών δανείων.
Η αύξηση του όγκου των πωλήσεων έχει να κάνει κυρίως με την επένδυση στον κλάδο των τεχνητών υφασμάτων στην Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, τη μείωση των τιμών πρώτων υλών, ενώ υπήρξε μεγάλη συγκράτηση δαπανών. Παράλληλα, σε φάση πλήρους λειτουργίας είναι οι νέες επενδύσεις στο εξωτερικό, συνολικού ύψους περίπου 9 εκατ. ευρώ, τις οποίες υλοποίησαν τα Πλαστικά Θράκης. Οι νέες εκτός Ελλάδας επενδύσεις αφορούν κυρίως στην εγκατάσταση νέας γραμμής παραγωγής στη Σκωτία για την παραγωγή τεχνικών υφασμάτων τύπου melt blown, τα οποία έχουν εφαρμογή στις αγορές των μονωτικών μεμβρανών οροφής, των νοσοκομειακών και προϊόντων υγιεινής και της βιομηχανίας φίλτρων, καθώς και νέα γραμμή thermoforming, η οποία εγκαταστάθηκε στο εργοστάσιο της Βουλγαρίας για την παραγωγή προϊόντων συσκευασίας γιαουρτιού και πλαστικών ποτηριών μιας χρήσης για τις αγορές της Βουλγαρίας και της ΝΑ Ευρώπης.
Συνολικά ο ελληνικός όμιλος έχει την εξής παρουσία στο εξωτερικό: στον κλάδο των τεχνικών υφασμάτων διαθέτει παραγωγικές εγκαταστάσεις στη Σκωτία (Don & Low LTD) και στις ΗΠΑ (Thrace Linq Inc και Lumite Inc.) καθώς και εμπορικές εταιρείες στην Αυστραλία (Dοn & Low Australia Pty Ltd) και στην Κίνα (Thrace Asia), στον κλάδο της συσκευασίας διαθέτει εγκαταστάσεις και λειτουργεί, μέσω εννέα εταιρειών του ομίλου, στην Ιρλανδία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Σουηδία, στη Νορβηγία, στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία και τη Σερβία.
Να αναφέρουμε ότι η επένδυση των Πλαστικών Θράκης στον αγροτικό κλάδο που αφορά στη δραστηριότητα της εταιρείας Θερμοκήπια Θράκης Α.Ε. εξελίσσεται ικανοποιητικά. Η θυγατρική των Πλαστικών Θράκης αύξησε τις πωλήσεις της από τα 579.000 ευρώ το 2014 στο 1,035 εκατ. ευρώ την περσινή χρήση, σημειώνοντας κέρδη προ φόρων 15.000 ευρώ έναντι αντίστοιχων ζημιών 243.000 το 2014.
Στόχος του ομίλου (η συγκεκριμένη δραστηριότητα αποτελεί πολύ μικρό τμήμα των εργασιών του) είναι σε βάθος πενταετίας να αυξήσει τον σχετικό τζίρο γύρω στα 5-6 εκατ. ευρώ. Η θυγατρική εταιρεία ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2013, εδρεύει στον Δήμο Τοπείρου του Νομού Ξάνθης και ελέγχεται σε ποσοστό 100% από την Πλαστικά Θράκης.
Πρόσφατα ο κ. Χαλιορής συμμετείχε σε φόρουμ στο Λονδίνο, ενώ ταυτόχρονα κινείται σε όλο τον πλανήτη ψάχνοντας εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι πολλές ξένες τράπεζες αλλά και όμιλοι θεωρούν τα Πλαστικά Θράκης μια ιδιαίτερα ελπιδοφόρα βιομηχανία ακριβώς διότι έχει μειώσει τα ρίσκα της ευρισκόμενη εκτός ελληνικών συνόρων. Αυτός εξάλλου ήταν και ο στρατηγικός σχεδιασμός του γκρουπ: να κατορθώσει να μείνει εκτός του ελληνικού προβλήματος και να κινηθεί με αισιοδοξία προς ώριμες αγορές όπως αυτές της Δυτικής Ευρώπης και των ΗΠΑ.
newmoney.gr
