Οι αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών αποτελούν το πρώτο και βασικό βήμα υγείας των πιστωτικών ιδρυμάτων, που στόχο έχει να κερδηθεί το επόμενο μεγάλο στοίχημα, που δεν είναι άλλο από τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας μέσα από τη χορήγηση ρευστότητας στις επιχειρήσεις, κάτι που, εφόσον συμβεί, θα φέρει πιο κοντά την ανάπτυξη. Προκειμένου οι τράπεζες να ανοίξουν τους κρουνούς της ρευστότητας, θα πρέπει να εκπληρωθεί ακόμη μια σειρά προϋποθέσεων που θα επιτρέψουν στις ίδιες να αποκτήσουν εκ νέου πρόσβαση σε φθηνή χρηματοδότηση.
Capital controls
Την επιστροφή στην κανονικότητα των συναλλαγών προ capital controls, θα επιδιώξουν με κάθε τρόπο το προσεχές διάστημα οι τράπεζες. Hδη πραγματοποιούνται επαφές προς αυτήν την κατεύθυνση με τη Φρανκφούρτη μέσω της ΤτΕ. Και μπορεί να μην είναι εφικτή η άμεση άρση των περιορισμών, ωστόσο, εφόσον αυτοί διατηρηθούν και πέραν του πρώτου εξαμήνου του 2016, τότε θα απομακρυνθεί και η επίτευξη του στόχου για χρηματοδότηση της οικονομίας.
Επιστροφή καταθέσεων
Οι καταθέσεις αυτή τη στιγμή βρίσκονται στα 120 δισ. και η «αιμοραγία» το πρώτο εξάμηνο του 2015 έφτασε τα 45 δισ. Στόχος των ανακεφαλαιοποιημένων πλέον τραπεζών αποτελεί η επιστροφή τουλάχιστον των μισών από τα παραπάνω κεφάλαια και τότε θα υπάρξει η δυνατότητα διοχέτευσης νέων κεφαλαίων σε επιχειρηματικές δρστηριότητες. Στο πρόσφατο συνέδριο του Economist ο υποδιοικητής της ΤτΕ, Ιωάννης Μουρμούρας σημείωσε πως οι κεφαλαιακοί περιορισμοί αποτελούν στρέβλωση της κανονικότητας, έστω και αν οι επιπτώσεις τους έχουν αποδειχτεί ηπιότερες απ’ ό,τι αρχικώς αναμενόταν. Ωστόσο, χωρίς την άρση των περιορισμών αυτών, οι ενέργειες των τραπεζών παραμένουν περιορισμένες.
«Κόκκινα» δάνεια
Καθοριστική, αν όχι η πλέον σημαντική, παράμετρος την οποία οι τράπεζες θα συνυπολογίσουν πριν αρχίσουν να χρηματοδοτούν νέα projects είναι η εκκαθάριση του χαρτοφυλακίου των «κόκκινων» δανείων. Οι ενέργειες προς αυτήν την κατεύθυνση έχουν ήδη ξεκινήσει. Αξίζει να σημειωθεί πως τα «κόκκινα» δάνεια διαμορφώνονται σε πλέον του 50% του συνολικού χαρτοφυλακίου των τραπεζών, καθώς έχουν φθάσει στα 107 δισ. ευρώ, από 213 δισ. ευρώ σύνολο. Οι τράπεζες είτε με μονάδες εντός του οργανισμού τους είτε με συνεργασία διεθνών οίκων εξειδικευμένων σε αυτήν τη διαδικασία και με τη βοήθεια του νέου θεσμικού πλαισίου επιθυμούν να έχουν προχωρήσει σημαντικό κομμάτι της εκκαθάρισης του χαρτοφυλακίου τους μέχρι το τέλος του α' εξαμήνου του 2016. Ηδη ο αναθεωρημένος κώδικας δεοντολογίας βοηθάει προς αυτήν την κατεύθυνση, ενώ σε τελική φάση επεξεργασίας βρίσκεται και ο τρόπος διαχείρισης των επιχειρηματικών κόκκινων δανείων που είναι και το πιο προβληματικό λόγω ύφεσης κομμάτι που έχουν να αντιμετωπίσουν στην παρούσα τουλάχιστον φάση τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα.
Φθηνή χρηματοδότηση
Η τρίτη παράμετρος που θα βοηθήσει την αποκατάσταση της χρηματοδότησης των ελληνικών επιχειρήσεων είναι οι τράπεζες να αποκτήσουν πρόσβαση σε φθηνή χρηματοδότηση. Προκειμένου αυτό να συντελεσθεί, θα πρέπει να αρθεί το waiver και τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας να περάσουν από τον ELA, στην κανονική μορφή χρηματοδότησης μέσω ΕΚΤ, το κόστος της οποίας διαμορφώνεται σε 0,05%, ενώ σε 1,55% διαμορφώνεται η έκτακτη χρηματοδότηση. Συγχρόνως μόλις το κλίμα το επιτρέψει, οι τράπεζες αναμένεται να προχωρήσουν εκ νέου σε εκδόσεις προς το ευρύ επενδυτικό κοινό, εφόσον οι αξιολογήσεις τους επιτρέψουν παρόμοιες ενέργειες. Τέλος οι ίδιες αυτές αξιολογήσεις θα βοηθήσουν σε σημαντικό βαθμό την αναβάθμιση των ενεχύρων των ελληνικών τραπεζών στην ΕΚΤ, κάτι που θα δώσει στα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας τη δυνατότητα για ακόμη μεγαλύτερη πρόσβαση στη ρευστότητα.
Επιχειρήσεις
Σε πρώτη φάση οι ελληνικές τράπεζες θα χρηματοδοτήσουν τον πρωτογενή τομέα, την καινοτομία και τις εξαγωγικές επιχειρήσεις. Ωστόσο θέλουν να ρίξουν το βάρος και σε εταιρείες οι οποίες έχουν σημαντική παραγωγική δράση, μεγάλες παραγγελίες, πλήττονται ωστόσο από την έλλειψη ρευστότητας. Τα τραπεζικά συστήματα της χώρας έχουν διαμορφώσει με βάση τις καινούργιες συνθήκες που επικρατούν στην αγορά νέα προίόντα και υπηρεσίες αλλά και καινούργια μοντέλα προσμέτρησης των κινδύνων πάνω στα οποία θα στηριχθούν και θα αναπτυχθούν οι νέες χορηγήσεις.