του Δημήτρη Μαλλά* |
Η αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών για τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού δημοσίου και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας είναι ένα θέμα για το οποίο γίνεται λόγος τουλάχιστον τα τελευταία δέκα χρόνια. Και οι σχετικές ανακοινώσεις, πρωτοβουλίες και δράσεις που έχουν δημοσιοποιηθεί είναι ουκ ολίγες. Όμως, οι διάφορες διεθνείς μελέτες δεν δείχνουν και ότι η χώρα έχει κάνει άλματα προόδου. Το αντίθετο θα μπορούσαμε να πούμε, αν κρίνουμε, για παράδειγμα, από το πρόσφατα δημοσιοποιημένο «The Global Information Technology Report 2014» του World Economic Forum.
Η συγκεκριμένη μελέτη φέρνει τη χώρα μας να κατατάσσεται στην 74η θέση μεταξύ 148 κρατών στον Δείκτη Ψηφιακής Ετοιμότητας (Networked Readiness Index-NRI). Σε επίπεδο βαθμολογίας, η Ελλάδα κινείται περίπου στα ίδια επίπεδα τα τελευταία χρόνια, καθώς φέτος είναι στο 3,95 έναντι 3,9 το 2013, με την καλύτερη χρονιά να είναι το 2009 όταν η βαθμολογία μας ήταν στο 4. Όμως, το πρόβλημα είναι πως φέτος η Ελλάδα έχασε 10 θέσεις, καθώς το 2013 ήταν στην 64η θέση. Κάτι που σημαίνει ότι υπάρχουν πολλές χώρες που κινούνται ταχύτερα από εμάς.
Τo WEF λαμβάνει υπόψη του μία σειρά από παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των υποδομών και του ρυθμού υιοθέτησης της καινοτομίας και των μεταρρυθμίσεων με τη βοήθεια των ψηφιακών τεχνολογιών, όπως και την ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων. Αυτοί είναι και οι τομείς όπου έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας. Για παράδειγμα, είναι ευρέως γνωστό ότι η Ελλάδα έχει υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό. Όμως, στον τομέα των ψηφιακών δεξιοτήτων, δηλαδή το επίπεδο γνώσεων των πολιτών και των επιχειρήσεων όσον αφορά τις ψηφιακές τεχνολογίες και το πώς αξιοποιούνται αυτές σε όλα τα επίπεδα, είμαστε αρκετά πίσω σε σχέση με την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και ορισμένες χώρες της ανατολικής Ασίας. Ακόμη, είμαστε αρκετά πίσω όσον αφορά την ανάπτυξη υποδομών αλλά και της προώθησης μεταρρυθμίσεων με τη χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών.
Μετά από τα παραπάνω, το ερώτημα είναι μάλλον προφανές: τι πρέπει να κάνουμε για να αναστρέψουμε την κατάσταση; Το πραγματικό πρόβλημα είναι πως η απάντηση είναι απλή και τη δίνουν όλοι όσοι ενδιαφέρονται για το συγκεκριμένο ζήτημα τα τελευταία δέκα χρόνια που τίθεται το συγκεκριμένο ερώτημα. Πολύ απλά, θα πρέπει να υπάρξει μία αλλαγή νοοτροπίας και να αποφασίσουμε συνολικά ως κράτος αλλά και ως επιχειρήσεις ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε τις ψηφιακές τεχνολογίες.
Το θέμα δεν είναι αν υπάρχουν οι τεχνολογικές λύσεις που θα βοηθήσουν, για παράδειγμα, στον περιορισμό της γραφειοκρατίας ή στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Οι λύσεις υπάρχουν αλλά πρέπει να τις αξιοποιήσουμε. Ξεκινώντας ενδεχομένως από το εκπαιδευτικό σύστημα, στο οποίο θα πρέπει να υπάρξει ενίσχυση των προγραμμάτων σπουδών που αφορούν τη χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών. Οι αποκαλούμενες ψηφιακές δεξιότητες είναι ένα θέμα που απασχολεί έντονα την Ευρωπαϊκή Ένωση και ενδεχομένως θα έπρεπε να απασχολεί περισσότερο και την Ελλάδα. Ίσως να είναι μία αρχή, προκειμένου από «τεχνολογικά ανέτοιμοι» να εξελιχθούμε σε μία «τεχνολογικά έτοιμη» χώρα.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ