Ο δρόμος για την "4η βιομηχανική Επανάσταση" περνάει μέσα από τον τόρνο!

Μετάβαση στην ψηφιακή εποχή, Βιομηχανία 4.0, νέες τεχνολογίες, τεχνητή νοημοσύνη. Όλα αυτά έχουν γραφτεί και θα συνεχίσουν να γράφονται στα μέσα και θα συνεχίσουν επίσης να αναφέρονται σαν πανάκεια από κάθε εμπλεκόμενο.

Τι είναι όμως όλα αυτά και πως η χώρα μας θα φτάσει μέχρι εκεί;

Στην χθεσινή συζήτηση - παρουσίαση στον ΣΕΒ η "Βιομηχανία 4.0" έκανε πάλι την εμφάνιση της μαζί με την διαπίστωση πως θα πρέπει να αλλάξει το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα, να δοθούν νέα κίνητρα και κατευθύνσεις. Όπως ειπώθηκε θα πρέπει πια η αγορά εργασίας να δώσει κατευθύνσεις στην εκπαίδευση και με την σειρά της να απορροφήσει τους απόφοιτους.

Είναι μια άποψη που δεν θα μπορούσε να με βρίσκει περισσότερο σύμφωνο, καθώς σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο, η σωστή εκπαιδευτική κατεύθυνση μπορεί να είναι το κλειδί σε ένα καλύτερο και πιο άνετο μέλλον. Η βιομηχανία χρειάζεται εξειδικευμένο εργατικό προσωπικό και δυστυχώς αυτό το προσωπικό δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Και δυστυχώς δεν υπάρχει ούτε στην Ευρώπη.

Στη χώρα μας η οικογένεια, ο κοινωνικός περίγυρος και οι "παραδόσεις" σπρώχνουν τους μαθητές σε πατροπαράδοτες σχολές, μόνο και μόνο για να φτάσουν στο τέλος της ακαδημαϊκής τους καριέρας να γεμίζουν τις ουρές στο ταμείο ανεργίας. Μαθητές και γονείς προτιμούν τις "σέξι" σχολές της ανώτατης εκπαίδευσης, πολλές φορές με απώτερο σκοπό το "βόλεμα" στο δημόσιο.

Την ίδια στιγμή η ελληνική βιομηχανία και μεταποίηση ψάχνουν απεγνωσμένα για ειδικότητες και τεχνικές γνώσεις, οι οποίες όμως έχουν γίνει πάρα πολύ σπάνιες.

Χρειαζόμαστε περισσότερους τεχνίτες από επιστήμονες

Είναι πιο εύκολο να βρεις απόφοιτους εφαρμοσμένων μαθηματικών στο δρόμο, παρά σύγχρονο τορναδόρο. Κι ενώ η ύπαρξη του πρώτου δεν αναιρεί αυτή του δεύτερου, η αγορά αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα χρειάζεται περισσότερο τορναδόρους από μαθηματικούς.

Μετά από μια δεκαετία βαθιάς ύφεσης, η ελληνική βιομηχανία έχει αρχίσει να πατάει ξανά στα πόδια της και ψάχνει ανθρώπους να την "τρέξουν", όμως αυτοί δεν υπάρχουν πουθενά. Γεμίσαμε καθηγητές, όμως αυτή τη στιγμή χρειάζονται άνθρωποι που ξέρουν να κρατάνε κατσαβίδια.

Πως θα καταφέρουμε να φτάσουμε στην "Βιομηχανία 4.0" όταν καλά καλά έχουμε κολλήσει ένα σκαλί πίσω και δεν έχουμε καταφέρει να φτιάξουμε μια αξιόπιστη "Βιομηχανία 3.0". Καλή η Τεχνητή Νοημοσύνη και το ψηφιακό επιχειρείν, όμως ακόμα χρειαζόμαστε βάσεις για να στηρίξουμε την ελληνική βιομηχανία και μεταποίηση.

Πριν φτάσουμε να χρειαζόμαστε χειριστές ρομποτικών συστημάτων, χρειαζόμαστε χειριστές κλαρκ και παλετοφόρων, χρειαζόμαστε υπεύθυνους logistics και σίγουρα χρειαζόμαστε τορναδόρους και ηλεκτροσυγκολητές. Η χώρα ετοιμάζεται να ξεκινήσει και πάλι τα μεγάλα έργα και δεν έχει τεχνίτες και μηχανικούς να τα ολοκληρώσουν.

Αν κάποιος έχει την εντύπωση πως τα τεχνικά επαγγέλματα είναι βουτηγμένα στη μουτζούρα όπως γινόταν στο παρελθόν, τότε είναι βαθιά νυχτωμένος, καθώς η αυτοματοποίηση, οι υπολογιστές και η τεχνολογία τα έχουν εξελίξει τρομερά. Η σύγχρονη ελληνική βιομηχανία, δεν είναι αυτά που βλέπει κάποιος στις παλιές ταινίες, είναι υπερσύγχρονες μονάδες που απαιτούν μοντέρνα καταρτισμένο προσωπικό και είναι διατεθειμένες να πληρώσουν καλά για να το βρουν, ενώ το ίδιο συμβαίνει και στις μικρότερες εταιρείες.

Όταν καταφέρουμε και δημιουργήσουμε μια σταθερή βάση και "τρέξει" η "Βιομηχανία 3.0", τότε και μόνο τότε θα καταφέρουμε να "κοιτάξουμε στα μάτια" τις άλλες χώρες που έχουν λύσει αυτά τα προβλήματα εδώ και χρόνια. Μόνο όταν δουλέψουμε κάτω από τις μηχανές που σχεδίασαν άλλοι, θα μπορέσουμε να φτιάξουμε τις δικές μηχανές, τα δικά μας ρομπότ και τα δικά μας προγράμματα.

Όσο πιο γρήγορα καταφέρουμε να "στρίψουμε" την εκπαίδευση αλλά και την κοινωνία σε αυτή την τεχνική κατεύθυνση, μόνο τότε θα μπορέσουμε να μιλήσουμε σοβαρά για "Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση" για συστήματα αυτοματισμού και τεχνητής νοημοσύνης και Μηχανική Μάθηση.

emea.gr

Όλες οι σημαντικές εξελίξεις στο e-mail σου από το ERGON blog!