Αν και δεν είμαι «οπαδός» της άποψης που υποστηρίζει την έννοια «τα έχουμε δει όλα», πιστεύω δηλαδή πως η ζωή κρύβει πολλές εκπλήξεις στην πορεία της, τελικά έρχεται εκείνη η στιγμή που λες «δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό!».
Όλα αυτά τα χρόνια, κοντά στο οικοσύστημα των Startup εταιρειών είχα και έχω την τύχη να βρεθώ δίπλα σε ανθρώπους με λαμπρά μυαλά που ως στόχο έχουν να καινοτομήσουν, να επιχειρήσουν και να κάνουν τον κόσμο καλύτερο δημιουργώντας αξία. Τα παραδείγματα είναι πολλά και σίγουρα όλοι ξέρουμε έναν τουλάχιστον άνθρωπο που βρίσκεται δίπλα μας και έχει καταφέρει κάτι στο πεδίο αυτό. Ως εκ του δεν χρειάζεται να μπούμε στη διαδικασία να αναφέρουμε συγκεκριμένα πρόσωπα και παραδείγματα.
Ανάμεσα, ωστόσο, σε αυτούς τους λαμπρούς ανθρώπους, όπως αναφέραμε ήδη, υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι ξεχωρίζουν ακόμη περισσότερο, καθώς διαθέτουν υπεράνθρωπες, έτσι τουλάχιστον δείχνουν, δυνάμεις. Ας πούμε λοιπόν πως μοιάζουν με υπερ-ήρωες, χωρίς όμως να φορούν την στολή και να διαθέτουν τις σωματικές δυνάμεις ενός υπερ-ήρωα. Παρ’ όλα αυτά είναι κανονικοί υπερ-ήρωες, καθώς έχουν καταφέρει να διαπρέψουν, τόσο στην επαγγελματική, όσο και στην προσωπική τους ζωή!
Τι κάνει όμως έναν άνθρωπο υπερ-ήρωα. Στην σημερινή εποχή, όταν ένας άνθρωπος αφαιρεί 100 ευρώ από τον οικογενειακό του προϋπολογισμό για να δημιουργήσει τη δική του εταιρεία, τη δική του Startup, έχοντας ως στόχο να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα, αλλά και δώσει εργασία σε 10, 20, 30 ανθρώπους – επιστήμονες που δεν θα πάρουν το εισιτήριο (χωρίς επιστροφή) για το εξωτερικό, τότε αυτός ο άνθρωπος φίλοι μου είναι υπερ-ήρωας. Είναι επίσης υπερ-ήρωας γιατί όταν στα λέει όλα αυτά, τα μάτια του λάμπουν!
Υπερ-ήρωας όμως είναι και γιατί παραμένει πιστός στο όραμα του, αλλά και γιατί έχει καταφέρει να σηκωθεί τουλάχιστον δύο φορές ξανά στα πόδια του, όταν οι συνθήκες κατάφεραν να τον λυγίσουν, αναδεικνύοντας το ανάστημά του, τόσο στους συνεργάτες του, παλιούς και νέους, καθώς επίσης και στα παιδιά του τα οποία έχουν μάθει να μην βλέπουν τον μπαμπά τους. Γιατί έτσι είναι καλοί μου φίλοι οι υπερ-ήρωες, πρώτα θα τρέξουν για τους άλλους και μετά για τα παιδιά τους.
Υπερ-ήρωας γίνεται επίσης κάποιος γιατί καταφέρνει να βρίσκει λύσεις μέσα σε ένα περιβάλλον εξαιρετικά εχθρικό σε κάθε έννοια που κρύβει μέσα της την λέξη επιχειρηματικότητα και το οποίο έχει «εκπαιδευτεί» να βάζει μονάχα εμπόδια, αδιαφορώντας επιδεικτικά για τις συνέπειες που μπορεί να επιφέρει.
Έναν τέτοιο άνθρωπο είχα την τύχη να γνωρίσω τις προηγούμενες ημέρες, ο οποίος μέσα από την αφήγηση της ιστορίας του, μιλώντας από την καρδιά του και μην έχοντας παράλληλα εκφράσει κάτι άσχημο για κανέναν, με έκανε σχεδόν να δακρύσω. Δεν πρόλαβα όμως. Δάκρυσε πρώτα αυτός, λέγοντας μου πως οι συνθήκες είναι έτοιμες να του δώσουν – ίσως – το τελειωτικό «χτύπημα».
Τελικά οι υπερ-ήρωες φίλοι μου και δακρύζουν και λυγίζουν!
του Γιάννη Διονάτου
startupper.gr
