Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης με την αψυχολόγητη κίνηση της κατάργησης της γ’ βάρδιας του Α’ Τελωνείου Εισαγωγών-Εξαγωγών Θεσσαλονίκης αποκτά ανταγωνιστικό μειονέκτημα έναντι των άλλων λιμένων κυρίως του εξωτερικού. Ενώ με την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης έγιναν δύο βήματα μπροστά, με την εξάλειψη της γ’ βάρδιας του τελωνείου έγινε ένα βήμα πίσω και μάλιστα εντελώς αιφνιδιαστικά.
Θα πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό ότι Ελεύθερη Ζώνη δεν υφίσταται με συντεχνιακή λογική.
Θα πρέπει επιτέλους οι αρμόδιοι να αποφασίσουν αν θα είναι με την ανοιχτή οικονομία, την ανάπτυξη και την εξωστρέφεια ή με τα συνδικάτα, τον κρατικισμό και τον δημοσιοϋπαλληλισμό. Και με τα δύο δεν γίνεται.
Η αγορά έχει τους δικούς της κανόνες και αν δεν ανταποκριθούμε σε αυτούς, τότε απλά κάποιος άλλος θα το πράξει και θα εισπράξει τα πολλαπλασιατικά οφέλη από αυτή την κίνηση.
Επιτέλους να αποφασίσουν οι αρμόδιοι αν θέλουν ένα λιμάνι ανοιχτό, ανταγωνιστικό, ελκυστικό στις ναυτιλιακές εταιρίες και χρήσιμο στις εξαγωγές ή ένα λιμάνι κλειστοφοβικό και συντεχνιακό που θα εξυπηρετεί απλώς την ενδοχώρα. Θέλουμε ένα διεθνή λιμένα ή ένα μικρό λιμανάκι;
Αρκετό χρόνο έχουν χάσει η Θεσσαλονίκη και η ΟΛΘ ΑΕ με την ολιγωρία, μην ξεχνάμε ότι οι επενδυτές παρακολουθούν αυτές τις πρακτικές και κάνουν αντίστοιχες αναγωγές σε άλλες δυνητικές επενδύσεις στην Ελλάδα.
