Πως τα εστιατόρια αυξάνουν τα κέρδη του μέσω του τιμοκαταλόγου τους

Πώς είναι δυνατόν κάθε φορά που επισκέπτεσαι ένα εστιατόριο να καταλήγεις να ξοδεύεις τόσο μεγάλο ποσό χρημάτων, που δεν είχες υπολογίσει εξαρχής; Πώς καταφέρνουν τα εστιατόρια να κερδίζουν επιπλέον χρήματα από τους πελάτες τους χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια; Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι απλή και αδιανόητη. Ο τρόπος, λοιπόν, είναι ο τιμοκατάλογος, το μενού.

Πρόκειται, λοιπόν, για ένα ψυχολογικό παιχνίδι κρυμμένο πίσω από την δημιουργία του καταλόγου που στοχεύει στο να κερδίσει τον καταναλωτή. Είναι ένας τρόπος ο οποίος δεν χρησιμοποιείται ευρέως από τα παραδοσιακά εστιατόρια, αλλά αδιαμφισβήτητα είναι μια μέθοδος που έχει υιοθετηθεί από μεγάλες και σπουδαίες αλυσίδες εστιατορίων. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι πώς το μενού -ως εργαλείο marketing- σε έκανε εσένα ως πελάτη να επιλέξεις συγκεκριμένα πιάτα.

Πρόκειται, με λίγα λόγια, για μια ολόκληρη επιστήμη πίσω από τη δημιουργία ενός απλού μενού. Ειδικότερα, υπάρχουν πολλά πράγματα που μόνο ένας υποψιασμένος καταναλωτής μπορεί να διακρίνει και να αντιληφθεί την λειτουργία τους.

Το πιο σημαντικό από όλα είναι το σύμβολο του ευρώ και η ιδιαίτερη χρήση των αριθμών. Αυτή η απουσία του συμβόλου νομίσματος βοηθάει τους καταναλωτές να ξεχνούν ότι πρόκειται για χρήματα, και άρα να προβούν σε μεγαλύτερη παραγγελία. Οι καταναλωτές φαίνεται να ξοδεύουν περισσότερα χρήματα με αυτόν τον τρόπο, γεγονός που κάθε εστιατόριο γνωρίζει πολύ καλά. Πέραν, όμως, του συμβόλου, σημαντικό ρόλο παίζουν και οι αναγραφόμενες τιμές ως αριθμοί. Πιο απλά, το να γράψεις μια τιμή του τύπου “7.99” και όχι “8.00” οδηγεί τον καταναλωτή να θεωρήσει το πιάτο ως λιγότερο ποιοτικό. Επομένως, η δεύτερη μορφή τιμής είναι μεν ακριβότερη αλλά ταυτόχρονα και πιο επιθυμητή απο τους ίδιους τους πελάτες. Οι “στρογγυλές” τιμές αυξάνουν τα κέρδη.

Μυθιστόρημα ή μενού; Κρίσιμη ερώτηση και εξίσου ενδιαφέρουσα. Τα περισσότερα μενού παρουσιάζουν τα πιάτα τους με αναλυτική περιγραφή και με όμορφο ύφος και τρόπο, γεγονός που δεν γίνεται τυχαία. Ο καταναλωτής γοητεύεται και ενθουσίαζεται από μια όμορφη περιγραφή, ενώ ταυτόχρονα του δημιουργείται και περιέργεια για το ίδιο το πιάτο και τη γεύση του. Αυτή η περιγραφή σε συνδυασμό και με την κατάλληλη γραμματοσειρά είναι πραγματικά ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να αυξηθεί μια παραγγελία. Η γραμματοσειρά που έχει χρησιμοποιηθεί συμβάλλει και αυτή στο να δημιουργηθεί μια αίσθηση ποιότητας, ενώ ωθεί τους καταναλωτές να επιλέξουν πιο ακριβά πιάτα.

Η θέση στον κατάλογο αντιπροσωπεύει έναν ακόμα σημαντικό και καθοριστικό παράγοντα στην αύξηση των κερδών ενός εστιατορίου. Η πλειονότητα των καταλόγων έχουν δομηθεί με βάση το πως σερβίρεται ένα γεύμα, ξεκινούν δηλαδή από τα ορεκτικά και συνεχίζουν μέχρι το επιδόρπιο. Οι πελάτες, όπως έχουν δείξει πολλές έρευνες, δεν είναι δυνατόν να δουν όλα τα πιάτα κάθε κατηγορίας, κάτι που σημαίνει οτι συνηθίζουν, ασυναίσθητα, να επιλέγουν το πρώτο και το τελευταίο της κατηγορίας. Αυτή η επιλογή είναι συνήθως και η ακριβότερη γιατί τίποτα δεν τοποθετείται τυχαία μέσα σε έναν κατάλογο εστιατορίου. Ανάλογα με το είδος του μενού και το μέγεθός του, υπάρχουν ορισμένα σημεία που θα πέσει η πρωτη ματιά. Αν το μενού αποτελείται από μια σελίδα μόνο, ένα τέτοιο σημείο είναι το κέντρο, όπου βρίσκεται για τον παραπάνω λόγο και το ακριβότερο- δημοφιλές πιάτου του εστιατορίου.

Οι εικόνες προφανώς βάζουν και αυτές το ληθαράκι τους στην όλη διαδικασία. Όπως λέει κι ο σοφός λαός “φάτε μάτια ψάρια”, “μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις” κ.ο.κ. Ας αφήσουμε όμως τις δημοσοφίες και ας αναλογιστούμε τι είναι αυτο που έχει σημασία. Τα πιάτα που μέσα σε έναν κατάλογο υπογγραμίζονται με την συνοδεία μιας φωτογραφίας γίνονται αυτομάτως και τα σημαντικότερα και προσελκύουν τους καταναλωτές. Ωστόσο, δεν είναι συχνή επιλογή από τα πιο ακριβά εστιατόρια γιατί θεωρούν ότι είναι μια κακόγουστη επιλογή και ότι κάποιος μπορεί να τα συνδυάσει με χαμηλότερη ποιότητα, που ποντάρει μόνο στην εικόνα και όχι στην γεύση.

Αντίθετα τα ακριβά εστιατόρια χρησιμοποιούν ένα συγγενή τρόπο των εικόνων και των φωτογραφιών, τα χρώματα. Τα χρώματα στέλνουν στους καταναλωτές τα δικά τους μηνύματα επηρεάζοντας και αυτά την επιλογή συγκεκριμένων πιάτων. Για παράδειγμα, το πράσινο είναι ένα χρώμα που παραπέμπει στη φύση και κατ’ επέκταση στην υγιεινή διατροφή και τη φρεσκάδα των υλικών του πιάτου. Άλλα χρώματα, εξίσου ζωντανά, όπως για παράδειγμα το πορτοκαλί, ανοίγουν την όρεξη των πελατών γιατί παραπέμπουν σε ενέργεια και δράση που πιθανόν να κουράζει το σώμα και να αυξάνει την επιθυμία για να καταναλώσει περισσότερες θερμίδες, για να αναπληρώσει το κενό. Το κόκκινο τέλος, δεν είναι μόνο το χρώμα του πάθους, αλλά λειτουργεί όπως το κόκκινο πανί για τον ταύρο, αφού υποδηλώνει κάτι επείγον κάτι πολύ σημαντικό. “Χρωματίζοντας το μενού σου προωθείς περισσότερο τα ιδιαίτερα πιάτα σου, τα οποία πιθανότατα είναι και τα ακριβότερα ή είναι αυτά με το περιθώριο μεγαλύτερου κέρδους.



hotelmag.gr



Εγγραφείτε στο newsletter για τα τελευταία επιχειρηματικά και επενδυτικά νέα